Marilijn Boumeester
In bedrijven waar duurzaamheid en systeemverandering centraal staan, blijken groene arbeidsvoorwaarden een belangrijke schakel in het aantrekken van mensen. De NOS berichtte er op 27 juni over en verwees naar een recent onderzoek van werkgeversorganisatie AWVN. Het rapport heet: ‘De vruchten plukken van groen werkgeverschap’. Van de titel krijg ik dan toch wat jeuk. Het middel moet voordeel opleveren en lijkt zo weer een doel op zich te worden.
Wet- en regelgeving prikkels
Het onderzoek stelt dat bijna 50% van de 344 deelnemende werkgevers hun arbeidsvoorwaarden heeft verduurzaamd en dat 36% dat graag wil doen. Er blijkt vanuit werkgeverszijde meer behoefte aan kennis, goede voorbeelden en fiscale ruimte om verduurzaming breder toe te passen. Fiscale regelgeving wordt als beperkend ervaren – zo is er bezorgdheid over hoge kosten.
Eén ding staat vast: groene arbeidsvoorwaarden zijn een middel binnen je werkgeversmerk. Maar groene incentives zoals het klimaatbudget van 2500 euro bij Achmea, zijn niet genoeg om mensen te betrekken en te behouden. Ik denk dat bedrijven er beter aan doen om mensen vanuit hun kern, hun waarden te betrekken. De hele scope laten zien. Daarmee ontstijgen ze de prikkels vanuit wet- en regelgeving, daar gaat echt waarde toevoegen over.
Mobiliteit is vaak nog de duurzame extra
Het duurzame extraatje van de werkgever waar de werkgeversorganisatie onderzoek naar deed is een nudge in de duurzame richting. Het leidt ook zeker tot bewustzijnsverhoging bij werknemers als het gaat om het zelf meedoen aan de verduurzaming. De focus ligt wel nog sterk op het mobiliteitsbeleid, zoals het aanbieden van elektrisch vervoer en het stimuleren van thuiswerken.
Marketingommunicatieafdelingen spreken van een strategische middelenmix: de set instrumenten die je organisatie gebruikt om haar doelen te bereiken, waarbij de organisatie streeft naar de meest effectieve combi. Ik zie hier een aanvulling, de duurzame kernwaardenmiddelenmix. Daarmee bedoel ik een strategie waarbij je organisatie haar middelen afstemt op het promoten van haar kernwaarden waar duurzaamheid een deel van uitmaakt. Nee, niet groenwassen dus. Het betekent dat je organisatie zich actief focust op instrumenten die niet alleen effectief zijn in bereik, maar ook in lijn zijn met je intrinsieke duurzame waarden, zoals milieubewustzijn, maatschappelijk verantwoord ondernemen, ethiek, sociaal mensbeeld en omgevingsbewustzijn.
“Idealen en beweegredenen zijn leidend voor mensen ten aanzien van de keuze die ze maken. En ook geld, absoluut van belang, maar dat is secundair want als een baan niets toevoegt, is iemand zo weg. “
Menselijke bedrijfseigenschappen
Het zijn de universele waarden waarin niet alleen Gen Z maar de meeste omgevingsbewuste collega’s zich herkennen. Dat hele SROI-scala dus, menselijke bedrijfseigenschappen. Wen er maar aan. Idealen en beweegredenen zijn leidend voor mensen ten aanzien van de keuze die ze maken. En ook geld, absoluut van belang, maar dat is secundair want als een baan niets toevoegt, is iemand zo weg. Ik denk dat de duurzame bedrijfskleefkracht juist die samenhang is van een totaalidentiteit waarin mensen zich herkennen. Dan hoor je echt bij een bedrijf, wordt het het verlengde van je bestaan.
Duurzaamheid als totaalidentiteit. Neem het eens onder de loep, integraal en stap voor stap. Kijk op alle vlakken in je organisatie waar het beter kan, inventariseer en maak die groene centjes een middel voor een doel dat zich blijft ontwikkelen.
Samen zaaien en dan pas de vruchten plukken…
